و غروبی دیگر
مث هر روز و هنوز
خسته ام باور کن
تاب خندیدن نیست
نای خندیدن نیست
میروم میدانم
تو بیندیش پس از مردن من
چه کسی خواهد دید
شوق بودن را در چشمانت
چه کسی میگیرد
چه کسی میخواهد
گرمی دست تو در دستانش
میروم میدانم
شاید امروز غروب
که هوا پرشود از بوی نسیم
و بگیرد دل یک کودک از تنهایی
و بفهمد که دگر من رفتم
شاید ان لحظه ی شیرین پر از تنهایی
سر من پر شود از سودایی
که بخواهم که بمانم
وبدانم که
فرصت ماندن هم نیست
میروم میدانم
.......
با چشمان معصومش به مادرش نگاه کرد
اخه مامانی چرا باید بهت بگم خاله
زن با بی حوصلگی گفت چون من میگم
کودک با قهر به مادرش نگاه کرد:اصلا هیجی نمیگم
زن تند و تند میرفت و کودک از پشت سرش به دنبالش میدوید
با خودش فکر کرد اخه مگه من چند سالمه که هی مامان مامان میکنه ابروی ادمو میبره
در همین فکرا بود که به ان طرف خیابان رفت صدای ترمز وحشتناک ماشینی را شنید
از فکر بیرون امد و به عقب نگاه کرد کودکش رو دید که وحشت زده وسط خیابون ایستاده
جیغ بلندی کشید و به طرفش دوید
چی شدی عزیزم ؟مامانی حالت خوبه؟
کودک بغضش شکست و گفت خوبم خاله
زن کودک را به سینه اش فشرد و اشکش جاری شد وگفت از حالا فقط میگی مامانی
چی بگم
بگم که چقدر دوست داشتم
یا اینکه چقد بهت نیاز داشتم
شاید بهتره از این شبام بگم
از این شبایی که بالشتم
تنها همدمم شده
اونه که میدونه چند شبه
چند شبه که چشمام به یادت تر شده
میخوام بگم
بگم این رسمش نبود
رسم مردونگی نبود
بگم این تنهایی سزای من نبود
بگم این همه بی وفایی پاداش من نبود
میخوام چشمام رو ببندم
به روی همه بی وفاییت
خیلی سخته
دیدن این چیزا خیلی برام سخته
نگات میکنم
کاش میشد یه جوری پابندت کنم
تا همیشه مال من بشی
یا اینکه تو رو زندونی کنم
تا واسه همیشه کنارم بمونی
اما خب میدونم
تو اهل یه جا موندن نیستی
اهل پابند شدن نیستی
میدونم که اهل سفری
اهل دل بردن
ودل کندن
راستی تا حالا شده دلت رو به کسی بسپاری ؟
تا حالا شده دلی به دستت بیفته و اونو نشکنی ؟
اصلا بگو ببینم دل چند نفر غیر منو شکوندی ؟
کاش میشد جواب سوالام رو ازت بگیرم
اما میدونم جواب همه ی سوالام
از حالا تا آخر عمرم
فقط سکوته
شایدم یه لبخند از سر تمسخر............